اثربخشی درمان شناختی – رفتاری به روش گروهی بر کیفیت زندگی، افسردگی، اضطراب و استرس بیماران مبتلا به درد مزمن

هدف پژوهش حاضر بررسی میزان اثربخشی درمان شناختی – رفتاری به روش گروهی بر کیفیت زندگی، افسردگی، اضطراب و استرس بیماران مبتلا به درد مزمن بود. در این پژوهش از روش آزمایشی با طرح پیش­آزمون و پس­آزمون استفاده شد. به همین منظور 30 بیمار مبتلا به درد مزمن از یک مرکز صنعتی بزرگ انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی­ها در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون به پرسشنامه فرم کوتاه زمینه یابی سلامت و پرسشنامه افسردگی، اضطراب، افسردگی پاسخ دادند.گروه آزمایش به مدت 12 جلسه 2 ساعته تحت درمان به روش درمان شناختی – رفتاری قرار گرفت و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد.نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که درمان شناختی – رفتاری به روش گروهی در مقایسه با گروه کنترل تاثیر معناداری بر مولفه های کیفیت زندگی و سلامت بیماران مبتلا به درد مزمن دارد.این یافته بار دیگر از ماهیت زیستی – روانی – اجتماعی درد مزمن حمایت می نماید و بر نقش روانشناسی سلامت در ارتقاء کیفیت زندگی بیماران درد مزمن تاکید می نماید.